Audio
वन्दै: पुंसां रघुपतिपदैरंगितं मेघलासु
काले काले भवति यस्य सम्योगमेत्य
स्नेहव्यक्ति: चिरविरहजं मुञ्चतो बाष्पमुष्णम् 12
मार्गं तावच्छृणु कथयत: त्वत्प्रयाणानुरूपं
सन्देशं मे तदनु जलद श्रोष्यसि श्रोत्रपेयं
खिन्न: खिन्न: शिखरिषु पदं न्यस्य गन्तासि यत्र
क्षीण: क्षीण: परिलघुपय: श्रोतसां चोपयुज्य 13
अद्रे: शृंगं वहति पवन: किं स्विदित्युन्मुखीभि:
दृष्टोत्साहश्चकितचकितं मुग्द्धसिद्धांगनाभि:
स्थानादस्मात् सरसनिचुलात् उत्पदोदङ्मुख: खं
दिङ्नागानां पथि परिहरन् स्थूलहस्तावलेपान् 14
रत्नच्छायाव्यतिकर इव प्रेक्ष्यमेतत् पुरस्तात्
वल्मीकाग्रात् प्रभवति धनु: खण्टमाखण्टलस्य
येन श्यामं वपुरतितरां कान्तिं आलप्स्यते ते
बर्हेणेव स्फुरितरुचिना गोपवेषस्य विष्णो: 15
त्वय्यायत्तं क्रिषिफलमिति भ्रूविलासानभिञै
प्रीतिस्निज्धैर्जनपदवधूलोचनै: पीयमान:
सद्य: सीरोत्कषणसुरभिक्षेत्रमारूयह्य मालं
किञ्चित् पश्चाद्व्रज लघुगति: भूय एव उत्तरेण 16
त्वां आसारप्रशमितवनोपप्लवं साधु मूर्ध्ना
वक्ष्यत्यध्वश्रमपरिगतं सानुमानाम्रकूट:
न क्षुद्रोपि प्रथमसुकृतापेक्षया सम्श्रयाय
प्राप्ते मित्रे भवति विमुख: किम्पुनर्यस्तथोच्चै: 17
अध्वक्लान्तं प्रतिमुखगतं सानुमाम्श्चित्रकूट:
तुंगेन त्वां जलद शिरसा वक्ष्यति श्लाघमान:
आसारेण त्वमपि शमयेस्तस्य नैदाघमग्निं
सद्भावार्द्र: फलति नचिरेणोपकारो महत्सु 18
छन्नोपान्त: परिणतफलद्योतिभि: काननाम्रै:
त्वय्यारूढे शिखरमचल: स्निग्धवेणीसवर्णे
नूनं यास्यत्यमरमिथुनप्रेक्षणीयामवस्थां
मद्ध्ये श्याम: स्तन इव भुवश्शेषविस्तारपाण्टु: 19
स्थित्वा तस्मिन्वनचरवधूभुक्तकुंज्जे मुहूर्त्तं
तोयोत्सर्गात् द्रुततरगति: तत्परं वर्त्म तीर्ण्ण:
रेवां द्रक्ष्यस्युपलविषमे विन्ध्यपादे विशीर्णां
भक्तिछेदैरिव विरचितां भूतिमंगे गजस्य 20
तस्यास्तिक्तैर्वनगज मदैर्वासितं वान्तवृष्टि:
जम्बूकुञ्चप्रतिहतरयं तोयमादाय गच्छे:
अन्तस्सारं घन तुलयितुं नानिलश्शक्ष्यति त्वां
रिक्तस्सर्वो भवति हि लघु: पूर्ण्णतागौरवाय 21
नीपं दृष्त्वा हरितकशिपं केसरैरर्द्धरूढै:
आविर्भूतप्रथममुकुला: कन्दलीश्चानुकच्छं
दग्धारण्येष्वधिकसुरभिं गन्धमाघ्राय चोर्व्या :
सारंगास्ते जललवमुचस्सूचयिष्यन्ति मार्गम् 22
अम्भोबिन्दुग्रहणरभसांश्चातकान् वीक्षमाणा:
श्रेणीभूता: परिगणनया निर्द्दिशन्तो बलाका:
त्वामासाद्य स्तनितसमये मानयिष्यन्ति सिद्धा:
सोत्कम्पानिप्रियसहचरीसंभ्रमालिंगितानि 23
उत्पश्यामि द्रुतमपि सखे मत्प्रियार्त्थं यियासो:
कालक्षेपं ककुभसुरभौ पर्वते पर्वते ते
शुक्लापांगैस्सजलनयनै: स्वागतीकृत्य केका:
प्रत्युद्यात: कथमपि भवान् गंतुमाशु व्यवस्येत् 24
നീരുറന്ന മിഴികളുമായി മയിലുകള് കേകളാല് സ്വാഗതമോതി എതിരെ നില്ക്കുമ്പോള് പെട്ടെന്നു അവിടം കടന്നുപൊകുവാന് താങ്കള്ക്കു തോന്നുകയില്ല. എങ്കിലും, അല്ലയോ തോഴാ, എന്റെ ഇഷ്ട്ടം സാധിപ്പാനായി വേഗത്തില് പോകുവാന് ആഗ്രഹിച്ചാലും.
പാണ്ഡതാശ്യാപവന(ശ്ലാകം25)-ഭര്ത്ത കണ്ഠച്ചവിരിതി (ശ്ലാകം -35)